انتخاب ژنوتیپ‌های امید‌بخش گوجه سبز (Prunus cerasifera) از ژرم‌پلاسم بومی کشور بر اساس خصوصیات کمی و کیفی

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسنده

استاد یار پژوهش-پژوهشکده میوه‌های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات ترویج و آموزش کشاورزی

چکیده

گوجه سبز یکی از مهم‌ترین محصولات نوبرانه در کشور است. تنوع زیادی در ژرم‌پلاسم بومی گوجه سبز کشور وجود دارد. در این مطالعه، تعداد 32 ژنوتیپ جمع‌آوری شده بر اساس 34 صفت فنولوژیکی، میوه‌شناسی، ریخت‌شناسی و عملکردی ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ‌ها از نظر صفات شروع گلدهی، طول دوره گلدهی، طول دوره رسیدگی، عملکرد و کارایی عملکرد، تراکم اسپور و گل، خصوصیات کمی و کیفی میوه و صفات برگ و ماده خشک تفاوت معنی‌داری در سطح یک درصد با هم داشتند. دیرگل‌ترین ژنوتیپ‌ها گوجه هلندی، ارومیه 20 و 30 و گوجه سبز بهاره بودند. زودرس‌ترین ژنوتیپ‌ها GR و G100 و سپس ملایر و سیاه بودند. بیش‌ترین عملکرد به‌ترتیب مربوط به ژنوتیپ‌های G100، قمی، G98 و گوجه شهریار (شاهد) و کم‌ترین عملکرد مربوط به گوجه پاییزه و تبریز بود. برای کارایی عملکرد به‌ترتیب ژنوتیپ‌های G98، ملایر، GR، گوجه قمی و آذرشهر دارای بیش‌ترین کارایی عملکرد بودند. بیش‌ترین وزن میوه در مرحله اول برداشت مربوط به ژنوتیپ‌های GR و G100 و سپس ژنوتیپ‌های سیاه، ملایر و گوجه باغی قصردشت و G98 بودند. کم‌ترین وزن میوه مربوط به ژنوتیپ‌های تبریز و برقان بود. ژنوتیپ‌های قمی، شهریار (شاهد)‌، G98 و G100 به‌ترتیب با 3/ 20، 02/20 ، 52/19 و 78/18 درصد بیش‌ترین مواد جامد محلول را دارا بودند. زود‌رس‌ترین ژنوتیپ‌های امید‌بخش این تحقیق در مقایسه با شاهد تجاری، GR، ژنوتیپ‌های G98، G99، G100 و ملایر و سیاه بودند که پس از طی مراحل لازم پتانسیل بالقوه ای برای معرفی به‌عنوان ارقام جدید دارند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Promising genotypes Selection of greengage (Prunus cerasifera) from the native germplasm based on quantitative and qualitative characteristics

نویسنده [English]

  • Mohieddin Pirkhezri
Temperate Fruits Research Center, Horticultural Science Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran.
چکیده [English]

Greengage is one of the most important early ripening products in the country. There is a great diversity in the native germplasm of Iran. In this study, 32 collected genotypes were evaluated based on 34 phenological, pomological, morphological and functional traits. The results of variance analysis showed that the genotypes were significantly different in blooming time, flowering period length, harvesting time, yield, yield efficiency, flower and spur density, fruit quality, fruitquantity, leaf traits and dry matter at 1% level. The latest flowering genotypes were Goje Holandi, Urmia 20 and 30 and Goje Sabz Bahare . Fourgenotypes, namely GR, G100, Malayer and Ciah had the earliest bloom time, respectively. The highest yields were related to genotypes of G100, Qomi, G98 and Shahriar (as a control trearment). The lowest yields were obtained from GojePaizeh and Tabriz genotype. Genotypes of G98, Malayer, GR, Qomi, and Azarshahr possessed the highest yield efficiency, respectively. The highest fruit weight (1th harvest) was obtained from the genotypes of GR, G100, Ciah, Malayer, GojeBagi and G98 genotypes, respectively. The lowest fruit weight was related to Tabriz and Barghan genotypes. Qomi, Shahriar (control), G98 and G100 genotypes possessed the highest TSS with values of 20.3, 20.02, 19.52 and 18.78%, respectively. The promising genotypes in this study were the earliest flowering ones, (compared to the commercial control (Shahriar)). Hence these genotypes, namely GR, G98, G99, G100, Malayer and Ciah genotypes have an appropriate potential for introducing as new cultivars.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Greengage
  • Quantitative and qualitative characteristics
  • Early maturity